Taka już ich dola… Słów kilka o słowiańskim losie

Dola to ktoś lub coś nadrzędnego, determinującego przebieg całego ludzkiego życia. W wierzeniach słowiańskich ludów utrwaliło się postrzeganie Doli jako ducha opiekuńczego, jednak niewykluczone, że źródeł wiary w Dolę należy doszukiwać się w kulcie Mokoszy bądź Perperuny (nazywanej również Dodolą).

Kruk – posłaniec z tamtego świata

W wierzeniach słowiańskich kruk były mieszkańcem Wyraju – zaświatów, z których odlatywał jesienią i zimą, po to by sprowadzić na świat reinkarnowaną duszę. Podobną rolę odgrywały bociany i lelki, jednak warto nadmienić, że ptaki te działały w ciepłych porach roku, podczas gdy kruki wypełniały swe obowiązki w czasie, gdy przyroda dookoła zapadała w sen.