Współcześnie trudno sobie wyobrazić, aby już w początkach grudnia nie ujrzeć barwnie przystrojonej choinki. Polskie domy w pełni zaczęła zdobić ją dopiero w XX wieku. Wcześniej podobne funkcje w słowiańskich domostwach pełniły diduch i podłaźniczka.
Powoli na polskich wsiach zanikają małe gospodarstwa rolne. Może zdarzyć się też tak, że podczas wycieczki na wieś nie ujrzymy ani jednej krowy pasącej się na pastwisku. Jeszcze do niedawna nie wyobrażano sobie, aby żyjąc na wsi ktoś mógł nie […]
Dzięki wnikliwej obserwacji możemy wysunąć wnioski, że prawie w każdej kulturze pierwotnej ciała niebieskie, takie jak: słońce, księżyc czy zjawiska atmosferyczne (piorun, wiatr itp.) były utożsamiane z bogami. O ile pioruny, chmury, wiatr posiadały swe własne bóstwa lub demony, tak ze słońcem […]
Ślęża stanowi dość wyraźne wzniesienie nad nadodrzańską doliną. Góra ta często ginie w gęstej mgle. Obok niej ulokowane są dwie pomniejsze góry: Radunia i Góra Kościuszki. Ta triada przez badaczy kultury słowiańskiej bardzo często nazywana bywa śląskim lub słowiańskim Olimpem.
Swaty miały miejsce zazwyczaj w określonych dniach tygodnia, najczęściej następowało to w czwartek. Swatem w większości przypadków był przyjaciel kawalera lub też starszy, cieszący się dużym szacunkiem gospodarz. Synonimy dla wyrazu swat stanowią następujące leksemy: swaś, swach, kumotr, faktor, mowiec. Zdarzało się, że niektórzy mieszkańcy wsi zajmowali się swataniem niejako zawodowo.
W wierzeniach słowiańskich kruk były mieszkańcem Wyraju – zaświatów, z których odlatywał jesienią i zimą, po to by sprowadzić na świat reinkarnowaną duszę. Podobną rolę odgrywały bociany i lelki, jednak warto nadmienić, że ptaki te działały w ciepłych porach roku, podczas gdy kruki wypełniały swe obowiązki w czasie, gdy przyroda dookoła zapadała w sen.
