Styczeń – miesiąc styku, tyk, lodu i siekania

Rozpoczęte w dniu zimowego przesilenia Szczodre Gody nie kończą się wraz z początkiem stycznia, lecz trwają jeszcze niespełna tydzień (do ok. 6 stycznia). W zasadzie jeszcze przez cały miesiąc dawni Słowianie mogli spodziewać się wizyty kolędników – rozradowanej gromady przebierańców śpiewającej pieśni i wygłaszającej noworoczne oracje. Styczeń kończy się mniej więcej przed połową zimy, tuż przed przypadającymi na początek lutego gromnicznymi rytuałami zamawiania ciepła.

Grudzień – miesiąc grud, godów, śniegu i proszenia

Po listopadzie, miesiącu spadających liści, dla dawnych Słowian nadchodził szczególnie ważny czas, grudzień – ostatni miesiąc roku. Całkiem prawdopodobne, że w słowiańskim roku obrzędowym był to najważniejszy miesiąc, głównie za sprawą przypadających na koniec roku Szczodrych Godów, będących huczną celebracją tryumfu Słońca nad ciemnością.