Wiedźma i czarownica w kulturze Słowian
Nie taki diabeł i czarownica straszni, jak ich malują, a w czasach przedchrześcijańskich wiedźma była ważną osobą, do której zgłaszali się potrzebujący.
Nie taki diabeł i czarownica straszni, jak ich malują, a w czasach przedchrześcijańskich wiedźma była ważną osobą, do której zgłaszali się potrzebujący.
Dzięki wnikliwej obserwacji możemy wysunąć wnioski, że prawie w każdej kulturze pierwotnej ciała niebieskie, takie jak: słońce, księżyc czy zjawiska atmosferyczne (piorun, wiatr itp.) były utożsamiane z bogami. O ile pioruny, chmury, wiatr posiadały swe własne bóstwa lub demony, tak ze słońcem […]
W słowiańskich wspólnotach przedchrześcijańskich ważne miejsce zajmowały kobiety wiedzące, tzw. wiedźmy. Niegdyś wiedźmy były kobietami powszechnie poważanymi, biegłymi w ziołolecznictwie i medycynie ogólnej. Z czasem za sprawą chrześcijaństwa ich wizerunek znacznie się pogorszył. Wszystko za sprawą podejrzewania ich o konszachty […]
Koty od dawien dawna uważane były za zwierzęta bardzo pożyteczne w gospodarstwie. Głownie dlatego, że ich pokarm stanowiły myszy, które zagrażały zebranym plonom zbóż. Zapewne z tego właśnie powodu w kulturze ludowej kot był zwierzęciem nietykalnym, objętym swoistym tabu. Niemały wpływ na ludowe postrzeganie kota mają też jego domniemane konszachty z nieczystymi siłami: diabłami i czarownicami.
Sowa jako nocny drapieżnik jest przez narody słowiańskie postrzegana jako istota z pogranicza dwóch światów. Jej pojawienie odbierano jako wróżbę, zazwyczaj złą. Na naszych terenach powszechnie wierzono w to, że sowa jest posłańcem śmierci i wszelkich ludzkich nieszczęść.