Przeskocz do treści

Kategoria: Literatura

Opublikowano Skomentuj „Drzewo wspomnień” – sięgając do korzeni [recenzja książki M. Lewandowskiej]

Genius Creations chętnie wspiera twórców nawiązujących w swej literaturze do słowiańskiej mitologii. Z wydawnictwem współpracuje m. in. Marta Krajewskiej, której książki, takie jak: Idź i czekaj mrozów, Zaszyj oczy wilkom i Noc między Tam i Tu, cieszą się dużym uznaniem wśród miłośników słowiańszczyzny. Po cyklu książek o Wilczej Dolinie przyszła pora na kolejną serię wydawniczą, Witię, tworzoną przez dwie siostry, Magdalenę i Małgorzatę Lewandowskie. Drzewo wspomnień to pierwsza część cyklu, zgrabnie wprowadzająca nas w nowe uniwersum ze słowiańskimi wierzeniami w tle.

Czytaj dalej... "„Drzewo wspomnień” – sięgając do korzeni [recenzja książki M. Lewandowskiej]"

Opublikowano Skomentuj Oczami skrajnego sceptyka. „Religie dawnych Słowian” D. A. Sikorskiego [recenzja]

Temat słowiańskiej mitologii wciąż cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem, a rozmaite wydawnictwa wciąż znajdują kolejnych autorów podejmujących w swych książkach wspomniane zagadnienie: czy to w formie beletrystyki, czy też mniej lub bardziej naukowej rozprawy. Im temat słowiańszczyzny staje się popularniejszy, tym społeczeństwo bardziej polaryzuje się. Najgłośniejszą, choć wcale nie najliczniejszą, z grup miłośników słowiańskiego świata są tzw. "Turbosłowianie", którzy czytelnicze spełnienie odnajdują z pewnością w pracach Janusza Bieszka. Po zupełnie przeciwstawnej stronie znajdują się "Słowianosceptycy", którzy otwarcie powątpiewają w to, że dawni Słowianie mieli jakikolwiek spójny i autorski system wierzeń. Recenzowana poniżej książka Dariusza Andrzeja Sikorskiego wpisuje się właśnie w ten drugi nurt myślenia o naszych praojcach.

Czytaj dalej... "Oczami skrajnego sceptyka. „Religie dawnych Słowian” D. A. Sikorskiego [recenzja]"

Opublikowano Skomentuj Etnogadki. Recenzja książki

Niedawno dostaliśmy od ALBUS Wydawnictwo jedną z najśliczniej zrobionych książek, jakie mieliśmy w rękach. Chodzi „Etnogadki. Opowiastki o dawnych obrzędach i zwyczajach”. Jak oceniamy książkę? Przeczytajcie koniecznie! Czytaj dalej... "Etnogadki. Recenzja książki"

Opublikowano Skomentuj Kto na kogo wilkiem patrzy? – „Zaszyj oczy wilkom” Marty Krajewskiej

Kiedy półtora roku temu Marta Krajewska wydała pierwszą powieść Idź i czekaj mrozów, autorka nie spodziewała się, że jej dzieło spotka się z tak pozytywnym odbiorem. Miłośnicy fantasy bardzo ciepło przyjęli jej książkowy debiut, o czym najlepiej świadczy nominacja do nagrody im. Janusza A. Zajdla za rok 2016. Pierwsza powieść aktualnie przeciera szlaki na rynku amerykańskim pod zmienionym tytułem When the Frost comes, podczas gdy czytelnicy w Polsce mogą cieszyć się już kontynuacją opowieści o opiekunce Vendzie.

Czy Zaszyj oczy wilkom spełniło pokładane w nich oczekiwania? Czy w należyty sposób rozwinęło niezakończone wątki pierwszej części? Zapraszam do lektury recenzji drugiego tomu cyklu Wilcza Dolina.

Uwaga! Recenzja będzie zawierać odwołania do wydarzeń fabularnych z tomu pierwszego, a także subtelnie zarysowywać fabułę tomu drugiego (na tyle, bym mógł podzielić się moimi odczuciami). Nie zaleca się lektury recenzji osobom, które są jeszcze przed lekturą pierwszego tomu. Te odsyłamy do sławosławowej recenzji tomu pierwszego.

Czytaj dalej... "Kto na kogo wilkiem patrzy? – „Zaszyj oczy wilkom” Marty Krajewskiej"

Opublikowano Skomentuj W poszukiwaniu małej Paprotki – „Noc między Tam i Tu” Marty Krajewskiej

Marta Krajewska, mimo względnie skromnego dorobku literackiego, jest już pisarką cieszącą się sporym uznaniem na polskim rynku wydawniczym. Najwięcej rozgłosu zdobyła za sprawą swej pierwszej powieści Idź i czekaj mrozów. Rozpoczęta przez nią literacka opowieść o Vendzie doczekała się w tym roku kontynuacji pod tytułem Zaszyj oczy wilkom, lecz autorka nie poprzestała na tym jednym cyklu, słusznie wykorzystując potencjał stworzonego przez siebie uniwersum do opowiedzenia historii o innych interesujących bohaterach. Tak oto w Nocy między Tam i Tu Marta Krajewska próbuje trafić do najmłodszych czytelników, dla których być może będzie to pierwsza okazja do kontaktu ze światem słowiańskiej mitologii. Jako pasjonat rodzimej kultury i praktykujący nauczyciel z wielką ciekawością przystąpiłem do lektury tej książki. Przyszła pora na to, bym podzielił się z Wami moimi wrażeniami i spostrzeżeniami.

Czytaj dalej... "W poszukiwaniu małej Paprotki – „Noc między Tam i Tu” Marty Krajewskiej"

1

Opublikowano 1 komentarz do B jak Bies – abecadło po słowiańsku

Zainteresowanie mitologią słowiańską utrzymuje się na na dość wysokim poziomie. Rozmaici pasjonaci słowiańszczyzny dbają o to, by ludzie nie zatracili zainteresowania mitologią naszych praojców, przez co z różnych stron docierają do nas coraz to nowsze dzieła wprost odwołujące się do dorobku dawnych Słowian. Jako osoby świadome zmienności ludzkich gustów powinniśmy jednak zatroszczyć się również o to, by miłość do słowiańskości zakrzewić także u najmłodszych, tak by w odpowiednim wieku jako młodzież sami poczęli zgłębiać wiedzę o rodzimych wierzeniach. W Polsce nie brakuje rodziców, którzy przyznają, że zamierzają uczyć swe pociechy słowiańskiej mitologii już od małego. Naprzeciw tej potrzebie wychodzą Natalia Hluzow i Martyna Pawlak, które dla wydawnictwa Merlin Publishing przygotowały książki pt. B jak bies będące częścią serii ABC Mitów Świata.

W ramach tej inicjatywy wydane zostały dwie książki. Pierwsza to Abecadło mitologii słowiańskiej – estetyczne kompendium wiedzy o rodzimej mitologii z rysunkami Martyny Pawlak i wierszowanymi opisami 22 demonów z mitologii Słowian przygotowanymi przez Natalię Hluzow. Druga publikacja to 50-stronicowa kolorowanka z postaciami opisanymi w kompendium. Choć sam okres wczesnego dzieciństwa mam dawno za sobą, z ogromną przyjemnością zabrałem się za przejrzenie zawartości obu publikacji. Przyszła pora na to, bym przybliżył Wam nieco ich zawartość i podzielił się wrażeniami z przeglądu.

Czytaj dalej... "B jak Bies – abecadło po słowiańsku"

Opublikowano Skomentuj „Słowiańskie koszmary” – sny o słowiańskiej grozie

Kiedy ponad rok temu zabierałem się do lektury Krwi zapomnianych bogów – pierwszej antologii słowiańskiej grozy – miałem wiele obaw związanych z tym, czy jej twórcy udźwigną ciężar tematu. Moje obawy częściowo się potwierdziły, o czym mówiłem przy okazji recenzji, w której narzekałem na mocno nierówny poziom opublikowanych w antologii opowiadań. Na szczęście tym razem wydane przez Horror Masakra Słowiańskie koszmary zdają się nie powielać grzechów poprzedniczki. Poziom prezentowany przez poszczególnych autorów jest o wiele równiejszy i trudno mówić tutaj o wpadkach, przez co Słowiańskie koszmary przynajmniej w kwestii przyjemności czytelniczej zdają się być o wiele mniej koszmarne dla czytelnika.

Słowiańskie koszmary to zbiór piętnastu opowiadań napisanych przez szesnastu autorów. Nim jednak do nich przejdziemy, warto na chwilę zatrzymać się przy popularnonaukowym wstępie przygotowanym przez Witolda Jabłońskiego – pisarza, który w zasadzie zainaugurował w Polsce nurt słowiańskiej fantasy. Tym razem autor Słowa i miecza wchodzi jednak w buty literaturoznawcy, po to by spróbować rozprawić się z rozpowszechnionym przez romantyków mitem o rzekomej sielankowości naszej mitologii. W ten oto sposób pisarz niejako przecina wstęgę, otwierając młodszym od siebie prozaikom pole do tworzenie w nurcie słowiańskiej grozy.

Czytaj dalej... "„Słowiańskie koszmary” – sny o słowiańskiej grozie"

Opublikowano Skomentuj „Ogniskowa” Joanny Bujak – groza ze słowiańskim demonem w tle

Utrzymujące się zainteresowanie mitologią słowiańską sprawia, że liczebność beletrystyki ze słowiańskimi motywami wciąż wzrasta. W ten nurt częściowo wpisuje się najnowsza powieść Ogniskowa autorstwa Joanny Bujak, choć już na wstępie należy zaznaczyć, że słowiańska demonologia jest w tym utworze jedynie dodatkiem, przez co osoby oczekujące sowitej dawki rodzimych wierzeń będą zawiedzione. To jednak nie powód do tego, by całkowicie zignorować tę pozycję, gdyż Ogniskowa broni się pod wieloma innymi względami.

Czytaj dalej... "„Ogniskowa” Joanny Bujak – groza ze słowiańskim demonem w tle"